WONEN BOVEN DE POORT: De eerste bewoner van de Amsterdamse Poort
“Ik werkte voor de woningbouwvereniging” vertelt mevrouw Tan A Kiam als we haar vragen naar de woning. “Ik was in Ganzenhoef naar een woning wezen kijken, maar vond het niks”. Toen ze daar klaar was fietste ze naar de Poort waar collega’s van de woningbouw met een rondleiding bezig waren “Ik haakte aan. Ze lieten deze woning zien, het was een modelwoning. Ik was meteen verkocht en vroeg: Mag ík hem niet hebben?” De rest is geschiedenis.
“Nee heb je, ja kan je krijgen” vertelt ze lachend. “Dat hebben ze me hier in Nederland geleerd”. Mevrouw Tan A Kiam was zwanger toen ze de woning kreeg “Het is de eerste woning op mijn naam!” vertelt ze trots. Op 16 juni 1986 is mevrouw Tan A Kiam op het Bijlmerplein komen wonen “Samen met twee andere collega’s van de woningbouw, zij hadden ook een woning toegewezen gekregen.”. In haar herinnering is het blok waar ze woont het eerste blok dat werd opgeleverd. Ze woont er al ruim 36 jaar, over het algemeen met veel plezier. “Neefjes en nichtjes kwamen in de zomervakantie altijd hier om te spelen. Samen met mijn dochter voetballen in het blok. Nog voor de vakantie was begonnen waren ze er al, en ieder jaar presteerden ze het om supersnel vriendjes te maken met buurtkinderen”. Ook vertelt mevrouw over minder fijne jaren. “Toen de Zeedijk werd vernieuwd kwamen alle junks die daar hingen hierheen. Ze hingen in onze portieken, het was echt niet fijn”. Het was zelfs zo naar dat ze wilde verhuizen. Gelukkig gaat het al jaren stukken beter “Het is nu weer heel fijn om hier te wonen”.
Elkaar groeten
Mevrouw heeft ook voor de klas gestaan. “Als ik dan op zaterdagochtend mijn rondje door de Poort deed was ik heel druk met het groeten van alle kinderen die ik tegenkwam”. Ze vertelt dat niet alleen de kinderen haar groetten “De mannen die er rondhingen hoorde de kinderen dan mijn naam roepen en voor ik het wist riepen zei ook iedere keer naar me: Dag juffrouw Sylvana!” vertelt ze lachend. “Ja, echt één zo een lelijke gast was het. Ik had daar geen zin in, ik ben mijn rondje gaan aanpassen”.
“Ik heb hier altijd erg prettig gewoond” zegt mevrouw Tan A Kiam een paar keer. “Wat ik altijd leuk vond waren de puntenacties die winkels hadden. Ik heb zelfs nog een wokpan die ik toen had gespaard, die is misschien wel dertig jaar oud.” Ze spreekt over supermarkten die vroeger in het centrum hebben gezeten “Ja, de Torro heette het geloof ik, en later kwam ik ook graag bij de Edah. Nu ga ik naar de Vomar en naar de Lidl”. Ook is mevrouw fan van de markt op het Anton de Komplein en van slagerij Nico. “Laatst vroeg iemand me iets over Amsterdam, ik zei: Ik weet het niet, ik kom niet verder dan de Poort”. Ze lacht en vertelt dat ze alles wat ze nodig heeft vindt in het centrum “Okee, soms wijk ik als ik een nieuwe outfit nodig heb uit naar Amstelveen” geeft ze toe. “Maar nee, ik heb hier alles hoor!”.
Kinderen spelen hierbuiten!
Mevrouw Tan A Kiam is gastouder. Ze vangt in haar woning vier kinderen op. “Die kinderen hebben het hier geweldig.” Ze vertelt over de trampoline die ze in haar tuintje heeft neergezet en over de ruimte die er is om te spelen op de binnenplaats.
“Je kan ze met dit lekkere weer niet binnenhouden. Ik ga dan met ze naar buiten. Lekker op de trampoline, de step, voetballen en ze spelen over het hele complex onder toezicht.”. Het zijn niet alleen de kleine kinderen die graag bij mevrouw komen “Mijn broer met name, die wil dan BBQ’en hierachter omdat ik zo’n lekker zitje heb”. En gelijk heeft hij! We spreken mevrouw op een lekkere zonnige dag in juni, haar zitje is overdekt en heeft schaduw. De binnentuin is groen en in het complex is het rustig. Wij snappen wel dat hij graag bij haar komt BBQ’en. “Hij is ook groot fan van mijn marinade, ik moet het vlees inleggen voor hem, dat is misschien wel de echte reden waarom hij het hier doet…” vertelt ze lachend. “Ook vrienden die hier komen zeggen me dat ik heel goed woon hier, en eerlijk, dat is ook zo. Ik glip even naar beneden en ik ben er. Ik hoef niet ver te gaan.”
Van winkelcentrum naar stadshart
We vertellen haar over de transformatie die de Poort doormaakt, dat er naast winkels ook andere functies bijkomen. “Oh ja, een leuke plek waar ik een lekker biefstukje zou kunnen eten zou mooi zijn” vult ze aan “…en als die hiphop school blijft is dat ook leuk, dan kan ik m’n kleinkinderen daar inschrijven, dan hoeven we niet zo ver!” We praten over de veranderingen die eraan komen en mevrouw wordt enthousiast “Oh, komen er dan ook weer van de leuke evenementen zoals vroeger? Met livemuziek hier op het plein voor? Dat waren heerlijke jaren, dat was altijd erg gezellig!”.
Foto’s door Winny Sandvliet
