Het is mijn hobby om anderen te helpen, vertelt Mama Agartha
Ze loopt door de Amsterdamse Poort alsof ze er geboren is; ze kijkt om zich heen naar de mensen die langslopen en lijkt iedereen te zien. Terwijl we foto’s maken, groet ze zeker 10 mensen. Een dame komt naar haar toe en vertelt voorzichtig in Twi (een Ghanese taal) dat ze het moeilijk heeft. Agartha heeft niet veel woorden nodig en begint met haar te bidden. Agartha Frimpong, beter bekend als Mama Agartha, laat ons on the spot zien waar ze bekend om is; ze is een community moeder van Zuidoost.
Al 20 jaar is Agartha actief in de community. “Het is begonnen met fietslessen” vertelt ze als we warm binnen zitten, afgesloten van de mensen op straat. “Ik zag een ambtenaar en wethouder fietsen in de buurt en dacht; ik wil dat ook kunnen!”. Ze heeft de heren, die beiden als volwassene in Nederland hebben leren fietsen, aangesproken en ze hebben Agartha leren fietsen. “Ik dacht gelijk: ik wil dit andere vrouwen ook leren!” Agartha vertelt vol passie over de kracht van fietsen. “Het is goed voor je gezondheid, het bespaart je geld én het is een mooie manier om actief mee te doen in de Nederlandse samenleving”.
In 2009 richtte Agartha haar stichting op: Stichting Women Motivation and Integration. Vanuit de stichting wordt ze door de gemeente ingehuurd om vrouwen uit Zuidoost te leren fietsen. “We begonnen met 23 dames” vertelt ze. “De cursus was, en is, voor alle dames uit Zuidoost – voor iedereen die wil leren fietsen”. Mama Agartha’s fietscursus is opgepikt door filmmakers die in 2009, toen ze net was gestart, een documentaire over haar hebben gemaakt. Over een maand start ze een nieuwe cursus met een nieuwe groep. “We hebben in totaal denk ik wel 4000 dames leren fietsen” vertelt ze vol trots. Naast fietsles is ze acht jaar geleden ook naailes gaan geven aan mensen uit de buurt. Iedere donderdag komen dames in buurthuis Ala Kondre bij elkaar om items te maken: “Niet iedereen is van het fietsen. Het is fijn om met je handen te werken en te praten over het leven. Terwijl we samen bezig zijn hoor ik problemen en uitdagingen van de vrouwen waar ik mee werk. Ik verwijs ze dan door naar hulporganisaties uit de buurt, of neem zelf contact met de organisatie op. Soms komen organisaties ook bij ons langs om te vertellen waar ze mee kunnen helpen”.
Als het interview klaar is wil Agartha met ons op stap. Ze neemt ons mee naar Goldcoast Catering, een Ghanees restaurant dat net achter het station is geopend. Voorheen zaten ze, met een kleine (afhaal)unit, in World of Food en nu hebben ze een groots restaurant met meerdere verdiepingen. Mama Agartha wil dat we het restaurant bekendheid geven. “Dit is mijn dochter, en mijn schoonzoon” vertelt ze grappend als ze ons de keuken insleept. De fotograaf maakt foto’s en Agatha kletst met gasten in het restaurant. Ook neemt ze ons mee naar een winkel in de Poort. “Ik heb tegen Moestapha [de eigenaar] gezegd dat we langs zouden komen dus jullie moeten écht even mee.” Mama Agartha straalt. Ze groet Moestapha alsof het haar zoon is, en vertelt ons liefdevol hoe goed hij voor haar is.
Dit jaar wordt Mama Agartha 70 maar dat is niet aan haar te zien. “Mijn kleinkinderen zeggen dat ik rustig aan moet doen, want ik ben oud, maar ik hou ervan om mensen te helpen. Als ik andere mensen help, helpt God mij. Ik vind het moeilijk om ‘nee’ te zeggen, ik zal altijd proberen je te helpen.”
Tekst: Carmen Hogg
Fotografie: Winny Sandvliet
